زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

نور حکمت (قرآن)





از مصادیق نور که در آیات قرآن به آن اشاره شده، «حکمت» است.


۱ - کسب نور حكمت‌



ایمان، وسيله كسب نور حکمت:
«أَ وَ مَنْ كانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْكافِرِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ‌؛ آيا كسى كه مرده بود، سپس او را زنده كرديم، (کافر بود و ايمان آورد) و نورى برايش قرار داديم كه با آن در ميان مردم راه برود، همانند كسى است كه در تاريكى‌هاست و از آن خارج نمى‌شود؟! اين گونه براى كافران، آنچه كه از اعمال زشت انجام مى‌دادند، تزیین شده و زيبا جلوه كرده است.»
بنابر قولى، مقصود از نور در آيه، حكمت است.

۲ - پانویس


 
۱. انعام/سوره۶، آیه۱۲۲.    
۲. فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۱۳، ص ۱۳۳.    


۳ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۴۹، برگرفته از مقاله «مصادیق نور (حکمت)».    


رده‌های این صفحه : حکمت | موضوعات قرآنی | نور




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.